دلنوشته ❤

زندگی کوتاه است
نه غمش می ارزد
و نه شادی ماندن دارد …
بهترین راه برایت این است،
که بخندی و بخندی و بخندی،
به غمش …
به کَمش …
و به زیادی و همش …

....

عکس حدود ۱ سالگی دخترا

...

میدونم گاهی زندگی به آدم سخت میگیره

روی صحبتم با مادراییه که الان خسته اند

که البته منم هستم

خونه زندگی ... درس یا کار... کار خونه و نظافت و بچه داری و بی خوابیاش خیلی آدم رو خسته میکنه گاهی هم ناامید میشی گاهی دلت از زمین و زمان گرفته اس... اما میدونید؟؟؟ بچه ها خیلی خیلی زود بزرگ میشن ...البته روز ها سخت میگذره ها... اگه بشمری سخت میگذره ... اما ی روزی مث امروز من نگاه میکنید میبینید بچه هاتون دو ساله هستن...

که باور کنید خیلی خوبه بچه دوساله...

اما وقتی ی نی نی کوچولو میبینید از نزدیک دلتون غش میره که یبار دیگه کوچولوتون اون قدری بشه... البته در همون لحظه ناگهان یاد گرفتاریاش میفتید و پشیمون میشید😁

ولی خب

خواستم بگم تا جایی که میتونید لبخند بزنید... نمیگم غرغر نکنید ها... اصلا غرغر آدم رو خالی میکنه... اما سعی کنید تو دل خودتون یکم خوشی بیارید که وقتی بچه ها بزرگ شدن خاطره های خوبشونم باهاشون باشه... نه اینکه از بچگیشون فقط گرفتاری یادتون بمونه...

خلاصه

گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت❤❤❤

صبح همگی بخیر😁